پایه عصاره گیری خاک در تهران پایه عصاره گیر خاک چیست؟ پایه عصاره گیر

پایه عصاره گیر خاک چیست؟
پایه عصاره گیر جهت عصاره گیری از گل اشباع می باشد و جهت اندازه گیری هدایت الکتریکی و ph خاک و آنیون و کاتیون بروش اشباع بکار می رود. با استفاده از پایه عصاره گیر ی و قیف ریچارد به کمک پمپ خلا عصاره گیری می شود تا بتوان درعصاره حاصله کلسیم و سدیم و پتاسیم و کلر و بی کربنات و کلیه کاتیونها و آنیونها را قرائت نمود.
برای مطالعه کربوهیدرات های خاک ابتدا می بایست آنها را استخراج کرد که بدین منظور روش های مختلفی پیشنهاد شده است.
سه روش و پنج محلول عصاره گیر جهت استخراج کربوهیدرات ها از سه نوع خاک جنگلی، رسی و شور مورد استفاده قرار گرفت.
روش های عصاره گیری شامل تکان دادن نمونه ها به مدت 16 ساعت، حرارت دادن نمونه ها در حمام بخار به مدت 2.5 ساعت و حرارات دادن نمونه ها در آون به مدت 24 ساعت و
محلول های عصاره گیر شامل اسید کلریدریک 0.5 مولار، اسید سولفوریک 0.25 مولار، اسید سولفوریک 0.5 مولار، سولفات پتاسیم 0.5 مولار و آب مقطر بود.
غلظت کربوهیدرات ها با روش فنل- اسید سولفوریک تعیین گردید. نتایج نشان داد که در اثر اضافه کردن فنل به عصاره استخراج شده با اسید کلریدریک، رسوب شیری رنگی تشکیل شد، به همین علت در روش فنل- اسید سولفوریک نمی توان از این عصاره گیر جهت استخراج کربوهیدرات های خاک استفاده نمود.
در همه خاک ها روش تکان دادن مقادیر کمتری کربوهیدرات نسبت به روش های آون و حمام بخار عصاره گیری کرد و در خاک های جنگلی و شور تفاوتی در میزان کربوهیدرات عصاره گیری شده با روش های آون و حمام بخار دیده نشد.
در خاک رسی، روش آون مقدار کربوهیدرات بیشتری نسبت به روش حمام بخار عصاره گیری کرد. در تمام خاک ها، اسید سولفوریک 0.5 مولار بیشترین مقدار کربوهیدرات را عصاره گیری نمود و در خاک های جنگلی و شور آب مقطر کمترین مقدار کربوهیدرات را عصاره گیری کرد.
در مجموع استفاده از روش حمام بخار (در خاک های جنگلی و شور) و روش آون (در خاک رسی) با محلول اسید سولفوریک 0.5 مولار بیشترین مقدار کربوهیدرات را عصاره گیری نمود.