فروش رفراکتومتر عسل در تهران ترکیب عسل و اصالت آن یکی از دغدغههای مهم

ترکیب عسل و اصالت آن ، یکی از دغدغه‌های مهم برای تولید کنندگان و خریداران این محصول کشاورزی باارزش است. با توجه به خواص بسیار زیادی که عسل خالص و طبیعی در خود دارد و همچنین ارزش و هزینه آن، تشخیص عسل خالصی که با گلوکز مصنوعی و شکر ترکیب نشده ضروری است. رفراکتومتر عسل (Honey Refractometer) دستگاهی است که می‌تواند با اعلام درجه بریکس، خلوص عسل را نشان دهد. با استفاده از این دستگاه، به سادگی و به سرعت می‌توان از خلوص عسل مطمئن و مطلع شد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این محصول، با این مطلب از وب سایت شرکت کیمیا طب گستر همراه باشید.

رفراکتومتر عسل چه چیزی را اندازه می‌گیرد و کاربرد آن چیست؟
موضوعی که در ابتدا باید علاوه بر نحوه عملکرد دستگاه به آن اشاره کنیم، ماده‌ای است که این دستگاه وجود آن را اندازه گرفته و مشخص می‌کند.

در واقع بسیاری تصور می‌کنند که این وسیله مقدار قند داخل عسل را اندازه می‌گیرد. اما این موضوع صحیح نیست. در واقع این رفراکتومتر توانایی سنجش میزان آب یا همان رطوبت موجود در عسل را دارد. عسل باکیفیت باید به میزان مشخصی آب داشته باشد. اگر میزان آن بیشتر از این حد خاص باشد، در نگهداری به مشکل خواهید خورد. آب بیش از حد علاوه بر کاهش کیفیت عسل، باعث کاهش زمان نگهداری و افزایش احتمال فساد آن می‌شود.

برای اندازه گیری مقادیر دیگر، مانند میزان انواع کربوهیدرات و پروتئین‌های موجود در یک نمونه عسل، می‌توان از رفراکتومتر کلینیکال یا رفراکتومتر دیجیتال استفاده کرد. رفراکتومتر کلینیکال به طور معمول در آزمایشگاه‌های مختلف (مانند داروسازی و صنایع غذایی) استفاده می‌شود.

تفاوت رفراکتومتر عسل با دیگر رفراکتومتر چشمی و دیجیتال چیست؟
رفراکتومتر چشمی و رفراکتومتر دیجیتال عادی، کاربردهای دیگری در محیط آزمایشگاهی و کارخانه‌ها دارند. این دستگاه‌ها می‌توانند میزان گلوکز، نمک و مواد دیگر محلول درون نمونه را اندازه گرفته و علاوه بر درجه بریکس، ایندکس را نیز اعلام نمایند.

اما رفراکتومتر عسل به طور مشخص برای عسل، آن هم اندازه گیری مقدار آب درون آن ویژه شده است. این دستگاه نیز در دو نوع چشمی و دیجیتال طراحی و تولید می‌شود که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

البته باید دقت کرد که نحوه عملکرد تمامی این دستگاه‌ها مشابه یکدیگر است. همه آن‌ها با تابش پرتو به درون محلول و قیاس پرتوی خروجی با ورودی، ضریب شکست و میزان انحراف پرتو را به دست می‌آورند. سپس با توجه به این میزان مشخص می‌شود که چه میزان حل شونده درون نمونه وجود دارد.